خندیدن

Bahasa Parsi

خندیدن (xandidan) (akar kala kini خند (xand))

Daripada bahasa Middle Persian [Istilah?] (hndytn' /⁠xandīdan⁠/, “gelak”), daripada bahasa Proto-Iranian *xand- (“gelak”), daripada bahasa Indo-Eropah Purba *kʰendʰ- (“to be joyous”). Kognat dengan bahasa Ralat Lua pada baris 710 di Modul:languages: attempt to index local 'sc' (a nil value)., bahasa Northern Kurdish kenîn (“gelak”), bahasa Khotanese khan- (“gelak”), bahasa Baluchi (kandag, “gelak”), and bahasa Armenia Kuno խինդ (xind, “ceria”).^[1] Akar mungkin sebahagiannya onomatopoeia; banding juga dengan bahasa Sanskrit कख् (kakh, “gelak”), bahasa Ancient Greek καχάζω (kakházō, “aku gelak”), bahasa Latin cachinnō (“gelak kuat”), bahasa Proto-Slavic *xoxotati (“gelak kuat”), bahasa Lithuania kikénti (“gelak”).^[2]

(Dari, formal) AFA^(kekunci): [xän̪.d̪iː.d̪ǽn]
- (Kabuli) AFA^(kekunci): [xän̪.d̪iː.d̪ǽn]
- (Hazaragi) AFA^(kekunci): [xän̪.d̪i.d̪ǽn]

Tradisional: [خَنْدِیḏَن], Dari: [خَنْدِیدَن]

Iran: [خَنْدیدَن]