Knochen

Bahasa Jerman

Takrifan

Kata nama

Knochen m (genitif Knochens, jamak Knochenen)

1. tulang

Etimologi

daripada bahasa Middle High German knoche, daripada bahasa Old High German knohha, daripada bahasa Jermanik Barat Purba *knokō (“tulang, sendi”).

Banding dengan bahasa Belanda knook (“tulang”), knokkel, knekel, bahasa Inggeris knuckle, bahasa Denmark kno dan bahasa Sweden knoge.

Sebutan

• AFA^(kekunci): /ˈknɔχn/

• Audio

  (file)