Tuhan

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama khas

Tuhan (ejaan Jawi توهن)

Suatu yang tunggal yang menciptakan dan mengawal alam.

Etimologi

Daripada tuhan, daripada Melayik Purba *tuan, daripada Melayu-Polinesia Purba *qatuan.

Sebutan

Kamus Dewan: Tu·han
AFA^(kekunci): /tuhan/
Rima: -uhan, -han, -an

Pautan luar

"Tuhan" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama khas

Tuhan

Suatu yang tunggal yang menciptakan dan mengawal alam.

Etimologi

Daripada Melayik Purba *tuan, daripada Melayu-Polinesia Purba *qatuan.

Sebutan

Penyempangan: Tu‧han
Ralat Lua pada baris 96 di Modul:IPA: Must now supply a table of arguments to format_IPA_full(); first argument should be that table, not a language object.

Pautan luar

“Tuhan” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.

Diambil daripada "https://ms.wiktionary.org/w/index.php?title=Tuhan&oldid=149396"