aman

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata sifat

aman (ejaan Jawi امان)

1. Keadaan tiada perkara yang mengganggu atau mengganas terhadap diri atau sekeliling.

Etimologi

Daripada Arab اَمَان (amān, “keamanan”).

Sebutan

• Kamus Dewan: a·man
• AFA^(kekunci): /aman/
• Rima: -aman, -man, -an

Anagram

• mana, nama

Rujukan

• "aman" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "aman" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata sifat

aman

1. Keadaan tiada perkara yang bahaya; selamat.

Etimologi

Daripada Arab اَمَان (amān, “keamanan”).

Sebutan

• Penyempangan: a‧man
• AFA^(kekunci): /a.man/
• Rima: -aman, -man, -an

Anagram

• mana, nama

Pautan luar

• “aman” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.