bendasing

Bahasa Melayu

Takrifan

bendasing (ejaan Jawi بنداسيڠ)

1. Zat atau benda asing dalam suatu bahan yang tidak dalam kuantiti kecil yang menyebabkan bahan tidak lagi bersifat tulen.

Etimologi

Paduan benda +‎ asing.

Sebutan

• Kamus Dewan: ben·da·sing

Rujukan

• "bendasing" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "bendasing" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.