bingai

Bahasa Melayu Melaka

Takrifan

Kata sifat

bingai (Ejaan Jawi بيڠاي)

1. dungu, bodoh

Sebutan

• Kamus Dewan: bi·ngai
• AFA^(kekunci): [bi.ɳaj]

Pautan luar

• "bingai" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.