bongsu

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata sifat

bongsu (ejaan Jawi بوڠسو‎)

1. Paling muda.

   Antonim: sulung

Sebutan

• Kamus Dewan: bong·su
• AFA^(kekunci): /boŋsu/
• Rima: -oŋsu, -su, -u

Rujukan

• "bongsu" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "bongsu" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.