bunyi

Bahasa Melayu

Takrifan

bunyi (ejaan Jawi بوڽي‎, jamak bunyi-bunyi)

1. Suatu sensasi yang terbit daripada getaran jirim yang menghasilkan suatu gelombang yang dikesan oleh telinga.
2. (fonetik) Sebutan suatu huruf dalam suatu bahasa.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu [Term?] m, daripada bahasa Melayu [Term?] m, daripada bahasa Melayu [Term?] m, daripada bahasa Melayu [Term?] m.

Sebutan

• Kamus Dewan: bu·nyi
• AFA^(kekunci): /buɲi/
• Rima: -uɲi, -ɲi, -i

Rujukan

• "bunyi" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "bunyi" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.