cacing tanah

Bahasa Melayu

Takrifan

cacing tanah (ejaan Jawi چاچيڠ تانه‎, jamak cacing-cacing tanah)

1. Sejenis cacing lazim yang menetap di dalam tanah.

Etimologi

cacing +‎ tanah.

Sebutan

• Kamus Dewan: ca·cing ta·nah

Rujukan

• "cacing tanah" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "cacing tanah" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.