daif

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata sifat

daif (ejaan Jawi ضعيف)

1. lemah; kurang berupaya
2. (hadis) Sifat hadis yang memiliki pembuktian atau rekod tradisi lisan yang tidak kukuh daripada Muhammad.

Etimologi

Daripada bahasa Arab ضَعِيف (ḍaʕīf).

Sebutan

• Penyempangan: da‧if

Pautan luar

• "daif" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.