ghaib

Bahasa Melayu

Takrifan

ghaib (ejaan Jawi غاءيب)

1. Tiada atau hilang di penglihatan mata.

Etimologi

Daripada bahasa Arab غائب.

Sebutan

• Kamus Dewan: ghaib

Rujukan

• "ghaib" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "ghaib" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.