guna

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

guna (ejaan Jawi ݢونا)

1. Sebarang faedah yang tertakluk pada suatu barang atau perkara.

Kata kerja

guna (ejaan Jawi ݢونا)

1. Menerbitkan atau mengekspresikan faedah yang ada pada suatu barang atau perkara.

Etimologi

Daripada bahasa Sanskrit गुण (guṇa).

Sebutan

• Kamus Dewan: gu·na

Anagram

• ganu

Rujukan

• "guna" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "guna" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.