halaju

Bahasa Melayu

Takrifan

halaju (ejaan Jawi هالاجو)

1. (fizik) Suatu kuantiti berarah (vektor) yang menerangkan kelajuan sesebuah objek yang mengambil kira jarak terdekat objek dari titik mula (sesaran).

Etimologi

Paduan hala +‎ laju, daripada hala laju.

Sebutan

• Kamus Dewan: ha·la·ju
• AFA^(kekunci): /halad͡ʒu/
• Rima: -ad͡ʒu, -d͡ʒu, -u

Lihat juga

• laju
• sesaran
• pecutan
• sentakan

Rujukan

• "halaju" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "halaju" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.