hidung
Bahasa Melayu
Takrifan
suntinghidung
- Suatu organ di muka untuk mencium atau menyedut udara.
- Kita bernafas melalui hidung siang dan malam.
- (kiasan) bahagian depan sesuatu benda, muncung.
- Lihat hidung kapal terbang itu.
Kata majmuk
sunting- batang hidung
- tulang yang membina hidung.
- (kiasan) kelibat (imbasan) seseorang atau sesuatu.
- kena batang hidung: (kiasan) (berkenaan kecaman, sindiran) tepat mengenai seseorang.
- lubang hidung: bahagian yang berlubang pada hidung untuk membolehkan kita mencium dan menyedut udara.
- sekat hidung: bahagian antara kedua-dua lubang hidung.
- tidak nampak batang hidung, tidak nampak muka hidung: (kiasan) tidak kelihatan langsung rupa seseorang kerana tidak hadir, tidak pernah muncul.
Kata terbitan
sunting- berhidung: mempunyai hidung.
- menghidung: mengucapkan sesuatu melalui hidung (dengan sengau).
Etimologi
suntingDaripada bahasa Melayik Purba *hiduŋ, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *ijuŋ, *ujuŋ, dari[ada bahasa Austronesia Purba *mujiŋ.
Sebutan
sunting- Kamus Dewan: hi·dung
- (Johor-Selangor) AFA(kekunci): /hidoŋ/
- (Riau-Lingga) AFA(kekunci): /hidʊŋ/
- Rima: -idoŋ, -doŋ, -oŋ
Audio (MY): (file)
Tulisan Jawi
suntingهيدوڠ
Terjemahan
suntingorgan hidu
| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|
|
Tesaurus
suntingSinonim
suntingRujukan
sunting- "hidung" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar
sunting- "hidung" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.
Bahasa Indonesia
Takrifan
suntingKata nama
suntinghidung
- hidung
Etimologi
suntingDaripada bahasa Melayu hidung, daripada bahasa Melayik Purba *hiduŋ, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *ijuŋ, *ujuŋ, daripada bahasa Austronesia Purba *mujiŋ.
Pautan luar
sunting- “hidung” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.