hulu

Bahasa Melayu

Takrifan

hulu (ejaan Jawi هولو‎)

1. Kawasan permulaan serta terawal sungai.

hulu (ejaan Jawi هولو‎, jamak hulu-hulu)

1. (anatomi, usang) kepala (bahagian atas badan manusia)
2. Bahagian pemegang pisau, pedang atau senjata serupa.
3. Bahagian permulaan suatu perkara.

Ejaan alternatif

• ulu

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *hulu(ʔ), daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *qulu, daripada bahasa Austronesia Purba *qulu.

Sebutan

• Kamus Dewan: hu·lu
• AFA^(kekunci): /hulu/
• Rima: -ulu, -lu, -u

Tesaurus

• Antonim: hilir (bahagian sungai)

Rujukan

• "hulu" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "hulu" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.