kandungan

Bahasa Melayu

Takrifan

kandungan (ejaan Jawi کاندوڠن)

1. Apa-apa isi di dalam suatu benda.
   1. (anatomi) Rongga dalam wanita selaku tempat pembentukan janin; rahim, uterus.

Etimologi

kandung +‎ -an.

Sebutan

• Kamus Dewan: kan·du·ngan
• AFA^(kekunci): /kanduŋan/

• Audio (MY):

  (file)

Rujukan

• "kandungan" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "kandungan" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.