kuilu

Bahasa Melayu بهاس ملايو

Takrifan

kuilu (ejaan Jawi کويلو‎, jamak kuilu-kuilu)

1. Sejenis mamalia mengerip kecil dengan telinga dan kaki belakang panjang serta ekor gebu; arnab, kelinci.

Etimologi

Pinjaman Portugis coelho.

Sebutan

• Kamus Dewan: ku·i·lu

Rujukan

• "kuilu" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "kuilu" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.