kunci

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

kunci (ejaan Jawi کونچي)

1. Suatu alat yang digunakan untuk mengelakkan sesuatu daripada dibuka.
2. (kiasan) Sesuatu yang menjadi alat untuk menyelesaikan suatu perkara.

Kata kerja

kunci (ejaan Jawi کونچي)

1. Menutup suatu benda dengan menggunakan kunci.

Etimologi

Pinjaman bahasa Hindi कुंजी (kuñjī), daripada bahasa Sanskrit कुञ्चिका (kuñcikā).

Sebutan

• Kamus Dewan: kun·ci
• AFA^(kekunci): /kunt͡ʃi/
• Rima: -unt͡ʃi, -t͡ʃi
• (Johor-Riau) AFA^(kekunci): [kuɲt͡ʃi]

Rujukan

• "kunci" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "kunci" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.