lutut
Bahasa Melayu بهاس ملايو
Etimologi sunting
Diturunkan daripada bahasa Melayu Klasik لوتُت (lutut), daripada bahasa Melayik Purba *hulu tuut, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *qulu tuhud, kata majmuk *qulu + *tuhud, masing-masing daripada bahasa Austronesia Purba *quluh dan m (melalui metatesis).
Seasal dengan bahasa Minangkabau lutuik, bahasa Tolaki lutu, bahasa Waru lutu, bahasa Rahambuu lutu, bahasa Kodeoha lutu, bahasa Sabu rutuu, bahasa Dhao urutuu, bahasa Wuvulu-Aua du'uu.
Takrifan sunting
lutut (jamak lutut-lutut)
Sebutan sunting
- Kamus Dewan: lu·tut
- (Johor-Selangor) AFA(kekunci): /lutot/
- (Riau-Lingga) AFA(kekunci): /lutʊt/
- Rima: -utot, -tot, -ot
Audio (MY) (file)
Tulisan Jawi sunting
Rujukan sunting
- "lutut" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar sunting
- "lutut" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.