makruh

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata sifat

makruh (ejaan Jawi مکروه)

1. (Islam) Tidak digalakkan dibuat; memperoleh pahala jika ditinggalkan.

Etimologi

Daripada bahasa Arab مَكْرُوه (makrūh).

Sebutan

• Kamus Dewan: mak·ruh

Pautan luar

• "makruh" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata sifat

makruh

1. (Islam) Tidak digalakkan dibuat; memperoleh pahala jika ditinggalkan.

Etimologi

Daripada bahasa Arab مَكْرُوه (makrūh).

Sebutan

• Penyempangan: mak‧ruh

Pautan luar

• “makruh” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.