menara

Bahasa Melayu

Takrifan

menara (ejaan Jawi منارا)

1. Jenis bangunan tinggi yang dibina bagi tujuan tertentu.

Terbitan kata

• menara gading

Etimologi

Daripada bahasa Arab مَنَارَة (manāra).

Sebutan

• Kamus Dewan: me·na·ra
• AFA^(kekunci): /məˈnarə/
• Penyempangan: mê‧na‧ra

Rujukan

• "menara" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "menara" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.