pancing

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

pancing (ejaan Jawi ڤنچيڠ‎, jamak pancing-pancing)

1. Alat menangkap ikan yang terdiri daripada batang (joran) bertali dengan alat hujung tajam (mata kail) yang dipasang makanan (umpan).

Kata kerja

pancing (ejaan Jawi ڤنچيڠ‎)

1. Menangkap ikan dengan menggunakan tali yang mengikat makanan untuk memperoleh ikan.

Sebutan

• Kamus Dewan: pan·cing

Rujukan

• "pancing" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "pancing" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.