pancing

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

pancing (ejaan Jawi ڤنچيڠ)

1. Alat menangkap ikan yang terdiri daripada batang (joran) bertali dengan alat hujung tajam (mata kail) yang dipasang makanan (umpan).

Kata kerja

pancing (ejaan Jawi ڤنچيڠ)

1. Menangkap ikan dengan menggunakan tali yang mengikat makanan untuk memperoleh ikan.

Sebutan

• Kamus Dewan: pan·cing

Rujukan

• "pancing" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "pancing" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.