pandai

Bahasa Melayu

Takrifan

pandai (ejaan Jawi ڤنداي‎)

1. Memiliki ilmu pengetahuan yang tinggi.

   Sinonim: bestari, bijak, bijaksana, cerdas, cerdik, pintar

2. Berkemahiran tinggi dalam suatu bidang.

   Sinonim: cekap, handal, mahir, tangkas

Etimologi

Daripada bahasa Prakrit paṁḍia, daripada bahasa Sanskrit पाण्ड्यः (pāṇḍyaḥ), पाण्डित्य (pāṇḍitya, “kepandaian”) atau पण्डित (paṇḍita).

Sebutan

• Kamus Dewan: pan·dai
• AFA^(kekunci): /pand̪ai̯/
• Rima: -dai̯, -ai̯, -i̯

• Audio (MY)

  (file)

Rujukan

• "pandai" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "pandai" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.