peluru

Bahasa Melayu

Takrifan

peluru (ejaan Jawi ڤلورو)

1. Suatu objek logam yang digunakan sebagai bahan yang ditembak daripada senjata untuk mendatangkan kecederaan.

Etimologi

Pinjaman bahasa Portugis pelouro.

Sebutan

• Kamus Dewan: pe·lu·ru

Rujukan

• "peluru" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "peluru" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

peluru

1. Suatu objek logam yang digunakan sebagai bahan yang ditembak daripada senjata untuk mendatangkan kecederaan.

   Sinonim: pelor

Etimologi

Daripada bahasa Portugis pelouro.

Pautan luar

• “peluru” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.