perantau

Bahasa Melayu

Takrifan

perantau

1. Orang yang merantau atau berjalan-jalan ke suatu tempat.

Etimologi

Daripada pe- +‎ rantau.

Sebutan

• Kamus Dewan: pe·ran·tau

Tulisan Jawi

ڤرنتاو

Tesaurus

Sinonim

• pelancong

Rujukan

• "perantau" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "perantau" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.