pucuk

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

pucuk (ejaan Jawi ڤوچوق)

1. Tumbuhan yang muda dan kecil.
2. Bahagian hujung yang tajam.
3. Bahagian puncak; bahagian teratas suatu objek.
4. Pihak yang memiliki kuasa tertinggi.

Penjodoh bilangan

pucuk (Ejaan Jawi ڤوچوق)

1. Penjodoh bilangan bagi surat.
2. Penjodoh bilangan bagi senjata api.

Etimologi

Daripada bahasa Austronesia Purba *qapucuk.

Sebutan

• Kamus Dewan: pu·cu/

Rujukan

• "pucuk" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "pucuk" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.