pusaka

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

pusaka (ejaan Jawi ڤوساک)

1. Harta yang diturunkan daripada seseorang yang telah mati kepada waris terdekat.

Etimologi

Mungkin daripada bahasa Sanskrit पोषक (penjaga).

Sebutan

• Kamus Dewan: pu·sa·ka

Rujukan

• "pusaka" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "pusaka" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

pusaka

1. Harta yang diturunkan daripada seseorang yang telah mati kepada waris terdekat.

Etimologi

Mungkin daripada bahasa Sanskrit पोषक (penjaga).

Sebutan

• Penyempangan: pu‧sa‧ka

Pautan luar

• “pusaka” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.