putus

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata kerja

putus (ejaan Jawi ڤوتوس)

1. (tidak transitif) Memisahkan tali atau benang menjadi dua.
2. Tidak lagi menghubungkan atau bersama sesama dua benda atau perkara.

Terbitan kata

• keputusan

Kata sifat

putus

1. Keadaan terpisah.
2. Keadaan ketiadaan suatu benda setelah seketika; habis.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba [Istilah?], daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba [Istilah?] (banding dengan bahasa Fiji mudu, bahasa Maori mutu).

Sebutan

• Kamus Dewan: pu·tus
• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /putos/
• (Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /putʊs/
• Rima: -utos, -tos, -os

Rujukan

• "putus" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "putus" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.