rukuk

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

rukuk (ejaan Jawi رکوع)

1. Suatu aktiviti dalam solat yang melibatkan membongkokkan badan pada sudut tegak sebagai ibadah.

Kata kerja

rukuk (ejaan Jawi رکوع)

1. Melakukan rukuk.

Etimologi

Daripada bahasa Arab رُكوع.

Sebutan

• Kamus Dewan: ru·ku/

Anagram

• kukur

Rujukan

• "rukuk" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "rukuk" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

rukuk

1. Suatu aktiviti dalam solat yang melibatkan membongkokkan badan pada sudut tegak sebagai ibadah.

Kata kerja

rukuk

1. Melakukan rukuk.

Etimologi

Daripada bahasa Arab رُكوع.

Sebutan

• Penyempangan: ru‧kuk

Pautan luar

• “rukuk” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.