singa

Bahasa Melayu

Seekor singa.

Takrifan

singa (ejaan Jawi سيڠا‎, jamak singa-singa)

1. Sejenis haiwan pemangsa berkaki empat, Panthera leo.

Etimologi

Pinjaman Sanskrit सिंह (siṃhá, “lion”).

Sebutan

• Kamus Dewan: si·nga
• AFA^(kekunci): [siŋə]
• Rima: -iŋə, -ŋə, -ə

Rujukan

• "singa" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "singa" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.