slanga

Bahasa Melayu

Takrifan

slanga (ejaan Jawi سلاڠا‎, jamak slanga-slanga)

1. Sebarang perkataan yang tidak dianggap baku atau piawai dalam mana-mana laras suatu bahasa.

Etimologi

Mungkin pinjaman Inggeris slang.

Sebutan

• Kamus Dewan: sla·nga
• AFA^(kekunci): /sla.ŋa/
• Rima: -a.ŋa, -ŋa

Rujukan

• "slanga" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "slanga" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.