suluh

Bahasa Melayu

Kata nama

suluh (ejaan Jawi سولوه‎, jamak suluh-suluh)

1. obor; sumber cahaya berupakan batang yang dinyalakan api di satu hujung.

   Sinonim: jamung, andang

Kata kerja

suluh (ejaan Jawi سولوه‎)

1. (transitif) Menghalakan suatu sumber cahaya ke suatu arah atau tempat.
2. (transitif, kiasan) Memberi penjelasan atau keterangan berkenaan suatu perkara.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *suluh, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *suluq.

Sebutan

• Kamus Dewan: su·luh
• AFA^(kekunci): /suluh/
• Rima: -uluh, -luh, -uh
• (Johor-Riau) AFA^(kekunci): [ˈsulʊh, -loh, -lo̞h]

Pautan luar

• "suluh" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.