tahi bintang

Bahasa Melayu

Tahi bintang.

Takrifan

tahi bintang (ejaan Jawi تاهي بينتڠ‎, jamak tahi-tahi bintang)

1. Suatu objek angkasa (lazimnya meteor) yang jatuh ke Bumi dan terbakar lalu menyebabkan terbentuk suatu jalur cahaya yang boleh dilihat di langit.

Etimologi

tahi +‎ bintang

Sebutan

• Kamus Dewan: ta·hi bin·tang

Rujukan

• "tahi bintang" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "tahi bintang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.