ubi

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

ubi (Ejaan Jawi اوبي‎, jamak ubi-ubi)

1. Sejenis akar atau umbi tumbuhan yang dapat dimakan.
2. Kelompok tumbuhan khas yang memiliki ubi yang dapat dimakan, selalunya di bawah genus Dioscorea.

Etimologi

Daripada Melayu Kuno hubi, daripada bahasa Proto-Malayik *hubi, daripada bahasa Proto-Melayu-Cham *hubi, daripada bahasa Proto-Melayu-Sumbawa *hubi, daripada bahasa Proto-Melayu-Polinesia *qubi (“yam”).

Sebutan

• Kamus Dewan: u·bi
• AFA^(petunjuk): /ubi/
• Rima: -ubi, -bi, -i

Pautan luar

• "ubi" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

ubi (posesif darjat pertama ubiku, posesif darjat kedua ubimu, posesif darjat ketiga ubinya)

1. Sejenis akar atau umbi tumbuhan yang dapat dimakan.
2. Kelompok tumbuhan khas yang memiliki ubi yang dapat dimakan, selalunya di bawah genus Dioscorea.

Etimologi

Daripada bahasa Proto-Malayik *hubi, daripada bahasa Proto-Melayu-Cham *hubi, daripada bahasa Proto-Melayu-Sumbawa *hubi, daripada bahasa Proto-Melayu-Polinesia *qubi (“yam”).

Sebutan

• Kamus Dewan: u·bi
• AFA^(petunjuk): /ubi/
• Rima: -ubi, -bi, -i

Pautan luar

• “ubi” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.