unik

Bahasa Melayu

Takrifan

unik (ejaan Jawi اونيک‎)

1. Menonjol atau berbeza apabila dibandingkan dengan sekumpulan benda serupa.

Etimologi

Pinjaman Inggeris unique.

Sebutan

• Kamus Dewan: u·ni/

Rujukan

• "unik" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "unik" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.